วันพุธที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2551







การรอคอย เป็นเรื่องที่ทรมานโดยเฉพาะ . . . การรอคอยที่ จะกลับมาพบกันหรือรอคอย ใครสักคน ที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันยิ่งรอ . . . ยิ่งเหมือนเข็มนาฬิกา เดินช้าเท่าตัว จากเวลาที่นานอยู่แล้ว ก็ดูเหมือนยิ่งนานกว่าเดิมและการดำเนินชีวิต ระหว่างการรอคอยนั้นก็มีตัวแปรมากมาย ที่จะทำให้คนเปลี่ยนไปอยู่ทุกขณะเพราะทุกคนมีพื้นฐานความเหงา และโดดเดี่ยวอยู่ในตัวเอง. . . พอๆ กับความอ่อนไหว แต่ก็เป็นโอกาสดี . . . ที่จะให้ระยะทาง เป็นเครื่องวัดความรู้สึกพิสูจน์ความแข็มแรง . . . ของความรักโดยวัดจากการกระทำ ความเสมอต้นเสมอปลายและความอดทนด้วยเงื่อนไข ของความลำบากแห่งกาลเวลาและตัดสินว่า . . . การรอคอยจะคุ้มค่าหรือไม่ กับการอยู่ห่างกัน ต่างคนต่างก็ต้องทำใจให้เข้มแข็ง กับอารมณ์ต่างๆ ที่คอยรบกวนและคอยชักจูง ออกนอกลู่นอกทางเพราะมันไม่ใช่เรื่องง่าย ที่วันหนึ่ง เราพบว่า . . . คนคนหนึ่ง คือ . . . คนที่ชีวิตเราตามหามาตลอดใครสักคน . . . ที่เป็นได้อย่างที่เราฝัน มันไม่ใช่เรื่องง่าย และคนที่จะฝ่าฝัน กับการบีบคั้นแห่ง การรอคอย . . . . . . กลับมาหาเราได้ ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดา เพราะฉะนั้น ย่อมหมายถึง . . .ความรู้สึกที่เขามีอยู่ . . . ก็คงไม่ได้ธรรมดาที่สามารถรอคอยได้อย่างไม่น่าเชื่อ . . .และเมื่อถึงเวลานั้น . . . สิ่งที่รอคอย ย่อมเกิดค่ามหาศาล ชีวิต . . . จึงจำเป็น ต้องรอคอยใครสักคนให้ได้หากว่าเป็นใครสักคน . . . ที่มีค่าแก่การรอคอย . . . แต่หากรอคอยแล้ว มีแต่ทำให้คุณเจ็บ และเจ็บก็สู้อย่ารอ . . . จะดีกว่า . . .

ไม่มีความคิดเห็น: