แต่ละคนเติบโตมาจากที่แตกต่าง . . . ยิ่งมาอยู่ใกล้กันมาก . . . ก็ยิ่งทำให้เห็นความแตกต่างกัน ของ "คน" สอง "คน"อาจมีหลายครั้ง . . . ที่เรารู้สึกขัดใจ ที่อีกคน ทำอย่างนั้น . . . อย่างนี้ หรือ พูดจาอะไร ที่เราไม่ค่อยพอใจแต่ด้วยความรักที่มีอยู่ และหวาดกลัวว่า . . . หากพูด หรือ ทำอะไรออกไปแล้ว . . . จะเกิดการกระทบกระทั่ง หรือทำให้เสียความรู้สึกกันไปเปล่าๆ จึงเก็บความอึดอัดใจ ไว้ ดีกว่าจนเผลอลืมไปว่า . . . ความรู้สึกที่ไม่ได้รับการผ่อนคลายนั้น จะถูกทับถม สะสมให้สูงขึ้น . . . เป็นความขุ่นเคือง ในอารมณ์ อยู่เสมอ และอาจถึงจุดที่ ไม่อาจทนได้ในสักวันการคบหาใครสักคนอย่างจริงจังนั้น เราต้องไม่ลืมไปว่า . . .คนๆ นั้น คือคนที่เราต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน . . . ตลอดไป อย่าให้ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อดทน ขนาดนั้นเลย กล้าที่จะพูดในแง่ดี . . . แง่เสีย เพื่อที่อีกฝ่ายจะได้รับรู้ และปรับตัวเข้าหากัน เพื่อถนอมรักไว้ให้อยู่ด้วยกันนาน . . . นานเพราะไม่มีประโยชน์อะไรเลย... หากจะเก็บความรู้สึก เพื่อที่จะรักกันให้มากๆ ในวันนี้ แต่ไม่เคยยอมรับอะไรกันได้ และมีแต่ให้ความรักน้อยลงในวันต่อไป อย่า . . . ปล่อยให้ความขุ่นเคืองใจเล็กๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่ กับแค่คน สองคน ที่ไม่ได้คุยกัน กล้าที่จะพูดคุยกัน ให้เข้าใจ และให้ทุกความคลางแคลงใจ จบลง . . ที่ตรงนั้นจะดีกว่า จริงไหม?